Topór kamienny z Konotopu

Dziś prezentujemy kolejny zabytek archeologiczny z naszego regionu, czyli topór kamienny z Konotopu z późnego neolitu lub wczesnej epoki brązu. Przedmiot wykonany jest z ciemnoszarego kamienia. Pośrodku osi posiada wywiercony, okrągły otwór na stylisko. Długość topora to 13,3 cm, szerokość 4,6 cm, a wysokość 2,3 cm. Zabytek został przekazany do zbiorów szczecińskiego Muzeum w 1907 roku przez pastora Gadowa z Konotopu. Szczęśliwie wciąż znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie. Jego obecny numer inwentarzowy to MNS/A/95 (dawny nr 5661).

 

Zabytek ten opisuje Dorota Kozłowska w wydanej niedawno książce "Początki epoki brązu w strefie dolnej Odry. Katalog znalezisk" określając go jako topór typu Emmen lub młodszy. Z wymienionej publikacji pochodzi także załączony rysunek znaleziska z Konotopu.

Podobne topory używane były na przełomie epoki kamienia i epoki brązu powszechnie. Niemal każda miejscowość naszego regionu może pochwalić się jednym lub nawet kilkoma tego typu znaleziskami, które dołączały często do archeologicznej kolekcji w Szczecinie. Kamienne topory stanowiły nie tylko element uzbrojenia, lecz także narzędzie codziennego użytku, które służyło do rąbania i cięcia. Zabytki tego typu są najczęściej znaleziskami luźnymi, bez kontekstu archeologicznego.

Literatura:

• Monatsblätter Jhrg. 21, H. 4/5, str. 77, 1907.
• Dorota Kozłowska Początki epoki brązu w strefie dolnej Odry. Katalog znalezisk, 2024