Ostroga brązowa z Drawska Pomorskiego (VIII w. n.e.)

Kolejnym interesującym zabytkiem archeologicznym - łącznikiem z rzeczywistością sprzed ponad 1200 lat - jest wykonana z brązu, wczesnośredniowieczna ostroga ze stożkowatym bodźcem i zaczepami (zachował się tylko jeden!), która została znaleziona na przełomie XIX i XX wieku na obrzeżach Drawska Pomorskiego. Właściciel ostrogi zgubił ją podczas jednej z konnych przejażdżek w VIII wieku naszej ery! Przedmiot obecnie znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie (MNS/A/18329).

Ostroga o zaczepach haczykowato zagiętych do wewnątrz z Drawska Pomorskiego (fot. T. Otulak).

Opis zabytku znajduje się w katalogu wystawy "Barbarzyńskie tsunami. Okres Wędrówek Ludów w dorzeczu Odry i Wisły" pod redakcją Aleksandra Bursche, Krzysztofa Kowalskiego i Bartłomieja Rogalskiego: ostroga brązowa z Drawska Pomorskiego, zachowana częściowo, ze śladami naprawy w miejscu pęknięcia. Kabłąk półkolisty (wys. wew. 5,2 cm, rozpiętość ramion 6,6 cm) odlany wraz ze stożkowatym bodźcem i zaczepami. Dolna część kabłąka przy zaczepie jest zdobiona rowkami i pionowymi wgłębieniami, w środkowej wypukłością i rowkami, w górnej, przy podstawie bodźca, stylizowanymi głowami zwierzęcymi. Podstawę bodźca ozdobiono pionowymi rowkami i zgrubieniem. W klasyfikacji ostróg J. Żaka zaliczona została do grupy technicznej I, odmiany B, natomiast wg. I. Gabriela i A. Janowskiego należałoby zaliczyć ją do okazów z zaczepami uszkowymi (obecnie ułamanymi).

Okoliczności odkrycia: znaleziona przypadkowo lud podczas badań powierzchniowych na przełomie XIX i XX wieku razem z fragmentami przedmiotów żelaznych, naczyń glinianych oraz kości zwierzęcych na grodzisku zwanym "Górą Szubieniczą", położonym przy granicy z Dalewem.

Chronologia: do niedawna ostrogi datowano na VI w. (Drawsko - 1 poł. VI w.). Obecnie ich chronologię przesuwa się z reguły na VIII w. (odmiana A - 1 poł. VIII w., odmiana B-C - 2 poł. VIII w.).