Wczesnośredniowieczny naszyjnik ze Złocieńca

Kontynuując cykl wpisów poświęconych znaleziskom archeologicznym na terenie Powiatu Drawskiego, dziś krótka prezentacja interesującego naszyjnika, który w latach 90. XIX wieku odkryto przypadkowo na terenie żwirowni (Kiesgraben) w Złocieńcu, ówczesnym Falkenburgu. Obszar eksploatacji tego miejsca pokrywał się najwyraźniej z terenem wczesnośredniowiecznego (X-XI wiek) cmentarzyska, natrafiono bowiem na trzy szkielety. Przy jednym z nich, na wysokości szyi, odkryto interesujący nas naszyjnik. Wykonana najprawdopodobniej z brązu obręcz o średnicy 13 cm, uformowana została z taśmy o grubości 0,1 cm o końcach rozklepanych w liściowate płytki, jedna nich zakończona jest haczykiem, a druga uszkiem w kształcie litery "C". Brzegi naszyjnika są miejscami lekko wywinięte na zewnątrz. Jego waga to 16,6 grama.

Widoczna poniżej pierwsza wzmianka dotycząca naszyjnika pochodzi z komunikatu w piśmie Monatsblatter (nr 5/1891). Przymiotnikiem "Wendisch" określono związek zabytku z działalnością ludności słowiańskiej, której przedstawiciele w okresie wczesnego średniowiecza zamieszkiwali nasze tereny. Specjalne podziękowania skierowano do znalazcy - przedsiębiorcy budowlanego Deckera z Falkenburga, który najprawdopodobniej przekazał naszyjnik drawskiemu staroście Brockhausenowi. Ten zaś ofiarował go do zbiorów szczecińskiego Muzeum.

Rysunki naszyjnika prezentowano w latach późniejszych we wspomnianym Monatsblatterze (1894) oraz w Baltische Studien (1896). Naszyjnik znajduje się obecnie w zbiorach Działu Archeologii Muzeum Narodowego w Szczecinie pod numerem MNS/A/22217 (dawny nr 3213).

Ilustracja przedstawiająca naszyjnik ze Złocieńca, która ukazała się w 1896 roku w piśmie Baltische Studien. Autorem rysunku jest związany z Ziemią Drawską konserwator Adolf Stubenrauch.

Na podstawie: Zaginione - Ocalone. Szczecińska kolekcja starożytności pomorskich, pod red. Krzysztofa Kowalskiego i Doroty Kozłowskiej-Skoczki, Szczecin 2012. Tam szczegółowa literatura.