Pomnik Juliusa Nossa

Dziś krótka opowieść o jednym z drawskich pomników. Dość niepozornym i niewielkim, który rzadko był tematem widokówek wysyłanych z Dramburga w różne miejsca na świecie. Przegrywał w tej materii z innymi popularnymi motywami, takimi jak kościół, rynek czy tętniące życiem ulice centrum miasta.

Nawet gdy ów skromny pomnik był fotografowany, to bardzo rzadko był dominującym elementem zdjęcia. Nierzadko zapełniał tylko lewy dolny narożnik fotografii, w którym dominowała restauracja Bruno Sauera. Przenosimy się dziś do parku Chopina (niem. Luisenhain), w którym znajdował się pomnik Juliusa Nossa (niem. Julius-Noss-Gedenkstein) – przewodniczącego założonego w 1865 roku Związku Upiększania Dramburga (niem. Dramburger Verschönerungsverein).

Przedstawienie klasyczne pomnika Juliusa Nossa. 

Istniały jednak nieliczne wyjątki w kwestii fotografowania pomnika. Tu jedyne chyba przedstawienie pomnika Juliusa Nossa bez restauracji Sauera w tle.

I jeszcze mała obserwacja pokazująca drobne zmiany wizerunkowe pomnika, Wykonana ze spojonych zaprawą kamieni podstawa pomniczka z biegiem czasu porosła bluszczem. 

O samym Juliusie Nossie nie wiemy zbyt wiele. Nie dysponujemy jego wizerunkiem, a oprócz tego, że był przewodniczącym Związku Upiększania Dramburga wiemy, że od 1866 do 1877 pełnił funkcję sekretarza powiatowego (niem. Kreissekretär). Nie zachował się wprawdzie status Związku, ale z wielkim prawdopodobieństwem można przypuszczać, że jego działalność skupiała się zagospodarowaniu szeroko pojętych terenów zielonych, które znajdowały się w mieście i na jego obrzeżach. Dawni mieszkańcy miasta, w swoich wspomnieniach zaznaczają też, że Związek zajmował się także porządkowaniem terenów i alejek położonych nad jeziorem Okra i wokół dzisiejszego stadionu, dbała też o miejskie pomniki. 

Największym przedsięwzięciem Związku Upiększania Dramburga było niewątpliwie zakrojone na szeroką skalę przeorganizowanie miejskiego lasu (niem. Dramburger Stadtforst) i utworzenie tam parku miejskiego, któremu z czasem nadano imię królowej Luizy (niem. Luisenhain). Prace nad osuszeniem i wyrównaniem terenu oraz wytyczeniem alejek i wykonaniem nasadzeń trwały niemal dekadę. Uroczyste otwarcie parku i jego poświęcenie nastąpiło 2 września 1875 roku. Układ parkowych alejek, rodzaj posadzonych drzew i krzewów oraz ich rozmieszczenie zależne były od ustaleń członków Związku Upiększania Dramburga. 

Fotomontaż pokazując lokalizację pomnika Juliusa Nossa. Warto w tym miejscu wspomnieć o drawskim nauczycielu gimnazjalnym Ludwigu Jahnie (nie mylić z osobą Friedricha Ludwiga Jahna "Turnvatera" - ojca niemieckiej gimnastyki!), którego działania w kierunku upiększenia Dramburga sprawiły, że jego imieniem nazwany został niewielki placyk, który znajdowałby się po prawej ręce osoby wykonującej zdjęcie. Na placyku stał też poświęcony jemu pomnik, ale jest to temat na osobny artykuł. 

Pomnik upamiętniający Juliusa Nossa nie dotrwał do naszych czasów. Swoje miejsce znalazł zapewne na jakimś gruzowisku, gdzie trafiła większość tego typu obiektów. Warto jednak pamiętać o działaniach, które Noss zapoczątkował, a bez których Park Luizy, a później Park Chopina nie istniałby, a na pewno nie w takim wymiarze jak obecnie. Zbliżająca się 150 rocznica oficjalnego otwarcia Parku jest zresztą świetną okazję na jakąś ponadprzeciętną parkową uroczystość!